Rocket League, mimo rosnącej popularności to wciąż raczkująca gra w esporcie. Takie tytuły, jak Dota 2, League of Legends, czy Counter Strike, mogą się pochwalić o wiele większą grupą graczy oraz większymi, bardziej kuszącymi nagrodami za turnieje ( w Docie 2 w przypadku The International suma ta sięga parędziesiąt milionów euro). Mimo to, społeczność Rocket League ciągle rośnie, przez co system rankingowy zawarty w tej grze, może przejść pierwsze prawdziwe testy. Jednak to nie o systemie rang dzisiaj będziemy mówić, a o tym, jak te rangi zdobywać. Jedna, po drugiej.

Bronz 1-3: Najniższy z możliwych poziomów. Tu zazwyczaj lądują gracze, którzy albo wybrali tryb rankingowy przez przypadek, albo dosłownie nie potrafią trafiać w piłkę. Żeby dojść do bronzu 3, wystarczy znać podstawy Rocket League i grać z przyjaciółmi, którzy mają jakiekolwiek pojęcie o grze (jeśli nie mamy do dyspozycji przyjaciół, polecam poszukać graczy na serwisach społecznościowych). To w zasadzie tyle.

Srebro 1-3: Poczucie spełnienia  przy wyjściu z bronzu to jedno z najlepszych uczuć na świecie, ale przed Tobą jeszcze długa droga. Aby wyjść z silvera potrzeba niewiele więcej niż w poprzednim przypadku, chociaż tu mile widziane są podstawy operowania samochodem w powietrzu. Ciągłe trafianie piłki, która nieustannie się porusza, będzie z początku wydawać się niemożliwe,ale po paru dniach treningu, będziesz w stanie wykonać najprostsze sztuczki.

Złoto 1-3: I tu sprawy zaczynają się komplikować. O ile wcześniej wystarczyło, że nie miałeś problemów z rękoma i potrafiłeś trafić w piłkę, tutaj to już nie wystarczy. Trzeba zacząć interesować się wszystkim, co dzieje się na boisku (rotacja, podania itp.). Tutaj jeszcze raz niesamowitym ułatwieniem będzie pomoc kolegów… no chyba, że chcesz grać z ludźmi, dla których nie ma nic innego poza piłką, a gra drużynowa to tylko puste słowa… wybór należy do Ciebie.

Platyna 1-3: Gratulacje! Udało ci się wyjść z rankingowego piekła! Teraz może być już tylko lepiej… i trudniej. Tutaj, jeśli nie potrafisz trafić piłki w powietrzu, to w zasadzie możesz się z tą rangą pożegnać. Gole w powietrzu to w zasadzie chleb powszedni, a wszystkiego obronić też nie da się będąc na ziemi. Rotacja też zaczyna tu mieć kluczowe znaczenie, bo nikt nie lubi tracić gola, strzelonego z drugiego końca mapy na pustą bramkę, prawda? Wyjście z platyny może być dla Ciebie prawdziwą próbą nerwów… ale przynajmniej gracze w twojej drużynie też zaczynają ogarniać tą grę.

Diament 1-3: czyli mieszanina ludzi z platyny i czempiona. Jednym słowem: armagedon. Spotkasz tu ludzi, którzy dopiero co byli w prawie najwyższej randze w grze oraz takich, którzy o aerialach pojęcie mają zerowe. Jeśli masz tu przyjaciół, ciesz się. Granie z randomami to prawdziwa katorga, która doprowadziłaby do szewskiej pasji każdego, kto spędził by tu więcej niż pięć minut. Co do rozgrywki: Strzały w powietrzu, strzały z sufitu, drybling, markowania, rotacja. To wszystko powineneś mieć w małym palcu.

Czempion 1-3: Jesteś już tak blisko! Tylko parę meczów dzieli cię od zostania proplayerem w Rocket League, chociaż… czy aby na pewno. Czempion to ranga, która żyje swoim własnym życiem. Nie mniej, potrzebujesz naprawdę dużej ilości poświęconych godzin i ogromnej ilości skilla. Tutaj Matchmaking to już nie przelewki. To walka o przetrwanie.

Grand Champion: Gratulacje! Osiągnąłeś najwyższą możliwą rangę… tak jak tysiące innych graczy. Profesjonalne organizacje nie rzucą ci się od razu do stóp, więc jeśli chcesz zostać numerem jeden, musisz ćwiczyć więcej niż kiedykolwiek. Na tym poziomie praktycznie każdy znalazł już sobie zawodników, z którymi gra na codzień i z którymi najlepiej się dogaduje. Nie pozostaje wam więc nic innego jak ćwiczyć i czekać na ofertę od organizacji… albo zorientować się, że zmarnowaliście parę miesięcy swojego życia.

POWODZENIA!